Opis G³êbokiego
Niedu¿a wie¶ usytuowana w dolinie potoku G³êboczanka, prawobrze¿nego dop³ywu Popradu. Nazwa wsi ma pochodziæ od po³o¿enia w g³êbokiej dolinie. Wspomniana ju¿ w 1348 jako Glembokie w akcie lokacji miasta Piwniczna-Szyja. W 1887 (1880) wymieniana by³a jako G³êboka. Do lat 30. XX w. w u¿yciu by³a te¿ przezwiskowa nazwa wsi Miechury od nazwiska Miechur. Wie¶ posiada szko³ê podstawow± oraz okaza³± remizê stra¿ack± z sal± do organizacji imprez.
Turystyka
Jej najwiêkszym walorem s± ¼ród³a wód mineralnych - ciesz±ce siê najwiêksz± popularno¶ci± w okolicy. Dzia³aj± leczniczo g³ównie w chorobach uk³adu trawiennego i oddechowego. Obecnie do eksploatacji udostêpnione jest jedno ¼ród³o, o nazwie Kinga, przy którym od wiosny do jesieni ustawia siê kolejka ludzi chc±cych zaczerpn±æ ze s³awnego ¼ród³a.
Po³o¿enie miejscowo¶ci nad rzek± oraz na malowniczych zboczach gór stwarza znakomite warunki dla ró¿nych form wypoczynku.
Historia G³êbokiego
Niewielka wie¶, najczê¶ciej wymieniana razem z po³o¿onym po drugiej stronie Popradu M³odowem, istnia³a ju¿ przed 1348, gdy Kazimierz Wielki lokowa³ Piwniczn±. G³êbokie by³o przysió³kiem Piwnicznej i wraz z ni± by³a w³asno¶ci± królewsk± (starostwo s±deckie). Od sierpnia 1770 w granicach pañstwa Habsburgów, pocz±tkowo w granicach Królestwa Wêgierskiego, a od stycznia 1773 w Galicji. W 1785 w³±czona zosta³a do skarbu cesarskiego zwanego Kamer± (K.k. Cameral Amt). W czasach autonomii galicyjskiej G³êbokie nale¿a³o do gminy miejskiej Piwniczna. W 1887 liczy³o 24 domy i 137 mieszkañców.
W 1814 w w±skiej dolince potoku G³êboczanka pasterz Micha³ Ciêciwa odkry³ ¼ród³a wody mineralnej. Pierwsze badania tych wód przeprowadzi³ w 1860 dr Trembecki (lekarz zdrojowy ze Szczawnicy), zbada³ sk³ad chemiczny 4 ¼róde³, m.in. zdroju zwanego pó¼niej Kinga. W 1882 prof. chemii Uniwersytetu Lwowskiego dr B. Radziszewski dokona³ analizy chemicznej ¼róde³ (szczawa wodorowo-wêglanowo-sodowo-wapniowo-magnezowa).
Od 1877 w³a¶ciciel F. Jadek doprowadzi³ do zagospodarowania i eksploatowania ¼róde³. ¬ród³a obudowane kamienn± cembrowin± znalaz³y siê pod dachem solidnego drewnianego, czê¶ciowo murowanego budynku. Amatorzy wodolecznictwa przeprowadzali tutaj kuracje na w³asn± rêkê w wynajêtych domach, poniewa¿ nie by³o tutaj lekarza zdrojowego. Butelkowan± wodê jeszcze w 1914 rozwo¿ono w bli¿szej i dalszej okolicy. Po¿ar i wielka powód¼ w 1934 zniszczy³a urz±dzenia zdrojowe. Dopiero w 1971 ponownie zagospodarowano ¼ród³a (3 odwierty) i zadaszono pijalniê. Nie dozorowana zosta³a z czasem zdewastowana. Obecnie istnieje tam ogólnodostêpne ujêcie wody mineralnej ciesz±cej siê sporym powodzeniem w¶ród okolicznych mieszkañców. Od 2007 Stowarzyszenie Kobiet na Rzecz Rozwoju wsi M³odów i G³êbokie zaczê³o restaurowanie zdewastowanego ¼ród³a. Po II wojnie ¶wiatowej G³êbokie usamodzielni³o siê, w latach 1955-1972 stanowi³o gromadê GRN Piwniczna-Wie¶. A od 1973 stanowi so³ectwo MiG Piwniczna-Zdrój.
NieruchomoÅ›ci w G³êbokim
WiÄ™cej o G³êbokim
Na poniższych stronach można znaleźć wiÄ™cej informacji o miejscowoÅ›ci G³êbokie. Poniższe strony sÄ… również źródÅ‚em z których zaczerpniÄ™to opisy znajdujÄ…ce siÄ™ na tej stronie.
G³êbokie w liczbach
| G³êbokie w liczbach | |
|---|---|
| Długość geograficzna | N 49.4655223 |
| Szerokość geograficzna | E 20.7013164 |
| Liczba ludności | 496 |
| Powierzchnia | 1.32 km2 |
| Osób/km2 | 376 |
| Kod pocztowy | 33-350 |
G³êbokie na mapie
ZdjÄ™cia z G³êbokiego
Źródło: Zdjęcia pochodzą ze stron , , , Panoramio.com
Ostatnia aktualizacja strony o G³êbokim dnia 2012.07.10